Aktif babalık

Babalar hem evde hem de işte bakım işlerine dahil olmaya giderek daha fazla önem veriyor. Bu nedenle eskiye kıyasla daha sık ebeveyn izni alıyor veya yarı zamanlı çalışıyorlar. İki baba bu konudaki deneyimlerini anlatıyor.

"Çocuğumuz doğduğunda, kız arkadaşım ve ben en başından beri tüm görevleri mümkün olduğunca eşit ve ortak olarak paylaşmak istediğimizi fark ettik. Kız arkadaşım serbest grafik tasarımcı olarak çalışıyor, ben ise yaklaşık 100 çalışanı olan bir prodüksiyon şirketinde kadrolu olarak çalışıyorum. Doğumdan sonraki ilk dönemde, emzirme nedeniyle çocuk bakımının ana odağı doğal olarak kız arkadaşımın üzerindeydi. Bu yüzden ebeveyn iznimi böldüm: Doğumdan hemen sonra iki ay, altı ay sonra iki ay daha ve bir buçuk yıl sonra iki ay daha. Bu şekilde, kız arkadaşıma daha sonraki iki ebeveyn izni döneminde işe geri dönme konusunda destek olabildim.

Kızımızla çok fazla zaman geçirmek ve her şeyden önce günlük hayatı idare etmek harika bir deneyimdi (ve hala öyle). Doğumdan önce tam zamanlı bir işim vardı. Şimdi her ikimiz de dörder gün çalışıyoruz, üç gün kızımıza bir çocuk bakıcısı bakıyor ve eksik iki günü iyi bir şekilde karşılayabiliyoruz.

İşverenim beni ve şirketteki diğer anne ve babaları destekliyor. Çocuk başına 200 Euro daha fazla maaş alıyoruz - ama en önemli şey bu değil. Genel olarak şirketimizde aile dostu bir kültür var ve önemli olan da bu. Haftalık çalışma saatlerimi azaltma konusunda hiçbir sorun yaşamadım ve gerektiğinde ücretsiz izin de alabiliyorum. Güvene dayalı çalışma saatleri esasına göre çalışıyoruz - bu nedenle kızımı saat 16.00'da alabilir ve akşam onu yatırdıktan sonra çalışmaya devam edebilirim.

Ancak bir anlaşmazlık henüz çözülmedi: Kızımız hasta olduğu için çalışma saatlerimi azalttığımda ya da kendiliğinden işe gelmediğimde, iş arkadaşlarıma yük oluyormuşum gibi hissediyorum. Eksik personelimiz var, bu nedenle devamsızlıklar ancak ekipte fazladan çalışarak telafi edilebilir. Bu konuda oldukça yalnız bırakılıyoruz. Yönetimin -tercihen biz çalışanlarla birlikte- bu durumu nasıl daha iyi idare edebileceğimize dair fikirler geliştirmesi iyi olur.

Ve şirketin anne ve baba adaylarını, örneğin ebeveyn parası ve ebeveyn izni konusunda yerine getirilmesi gereken son tarihler hakkında proaktif bir şekilde bilgilendirdiğini görmek isterim. Bunu anlamak bireysel çalışanlar için o kadar kolay değil."

"En başından itibaren çocukların bakımını ortak olarak organize etmeye karar verdik. Bir baba olarak çocukların sorumluluğunu almak benim için önemli. Onlarla çok zaman geçirmekten keyif alıyorum. Ayrıca eşimin her zaman işinde çalışmaya devam etme fırsatına sahip olmasını istiyorum, böylece bağlantıyı kaybetmez.

Şimdi üç oğlumuz var. En büyüğü beş yaşında, ortanca üç yaşında ve en küçüğü de beş aylık. Doğumlardan sonra eşim her zaman altı ila on iki ay boyunca tam ebeveyn iznindeydi. Emzirmek işe yarıyor, bu yüzden bu süreyi en iyi şekilde değerlendirmek istiyoruz. En küçük çocuğumuz tamamlayıcı beslenmede başarılı olur olmaz, çalışma saatlerimi tekrar azaltabilirim ve eşim geri gelebilir. İkinci ebeveyn izninden itibaren, her iki çocuk da zaten çocuk bakımında olduğu için ikimiz de haftada 30 saat, günlere eşit olarak yayılmış şekilde, yani günde 6 saat çalıştık. Bu, birimizin işe erken başlayıp çocukları öğleden sonra alabileceği, diğerimizin ise çocukları sabah getirip daha uzun saatler çalışabileceği anlamına geliyordu. Üçüncü ebeveyn iznimiz sırasında da bunu yapmaya devam edeceğiz.

Eşim ve ben IT sektöründe bir aktüer ve bir yazılım geliştirici olarak çalışıyoruz ve her ikimiz de bizi çok rahat hissettiren ve iyi bir iş-yaşam dengesini teşvik eden işverenler için çalışacak kadar şanslıyız. Ne eşim ne de benim için tam bir ay ebeveyn izni ya da yarı zamanlı ebeveyn izni almak sorun olmadı. Bu süre zarfında, haftada kaç saat çalışacağımızı kendimiz belirleyebildik ve gün içinde ne zaman çalışacağımıza kendimiz karar verebildik."

Şirketlerimiz ayrıca sabit bir bileşen olarak ev ofisi sunuyor, bu da günümüzü düzenlemede bize ek esneklik sağlıyor."