Chronione aktywa odbiorcy usług alimentacyjnych

Powodowie domagali się płatności alimentów na rzecz syna, który nie był już uprawniony do zasiłku rodzinnego, za okres od 1 stycznia do 30 września 2019 r. (ukończenie studiów) jako wydatków nadzwyczajnych zgodnie z § 33a ust. 1 zdanie 1 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym (EStG). W dniu 1 stycznia 2019 r. na rachunku bankowym syna widniało saldo kredytowe w wysokości 15 950 EUR. Obejmowało to zaliczkę alimentacyjną w wysokości 500 € dokonaną pod koniec grudnia 2018 r. na styczeń 2019 r. Urząd skarbowy (FA) odmówił odliczenia alimentów jako wydatków nadzwyczajnych, ponieważ syn posiadał wystarczający własny majątek. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi podatku dochodowego i utrwalonym orzecznictwem Federalnego Trybunału Podatkowego należy przyjąć, że majątek przekracza limit 15 500 euro. Sąd podatkowy (Finanzgericht, FG) przychylił się do opinii FA i oddalił roszczenie.

BFH uchylił poprzednią decyzję i zasadniczo uwzględnił roszczenie. Po pierwsze wyjaśnił, w porozumieniu z sądem podatkowym, że kwota chronionego majątku w wysokości 15 500 euro, która pozostała niezmieniona od 1975 r., nie powinna być korygowana pomimo dewaluacji, która nastąpiła od tego czasu. Chronione aktywa w tej kwocie były nadal znacznie powyżej podstawowej kwoty wolnej od podatku w 2019 r. (9 168 EUR w 2019 r.) i nie spadły poniżej aktywów, które prawo cywilne i socjalne zezwalają potrzebującym na posiadanie "gniazda". BFH nie zastosował się jednak do obliczeń aktywów dokonanych przez sąd podatkowy. Miesięczne świadczenia alimentacyjne powodów nie zostały od razu uwzględnione w obliczeniach majątku. Zasadniczo zaoszczędzone i jeszcze niewykorzystane świadczenia alimentacyjne stają się aktywami (podlegającymi odliczeniu) dopiero po zakończeniu roku kalendarzowego, w którym zostały otrzymane. Zaliczka alimentacyjna za styczeń 2019 r., która zgodnie z § 11 EStG została uznana za otrzymaną dopiero w 2019 r., nie powinna zatem zostać uwzględniona w aktywach na dzień 1 stycznia 2019 r. W tym momencie przyjęto zatem, że (nieszkodliwy) majątek syna wynosił 15.450 EUR, który nie wzrósł powyżej 15.500 EUR w omawianym okresie.