Her durumda uyumluluk

Çocuk bakımı ve işi nasıl bağdaştırırsınız? Bu soru, uzlaşma hakkında düşündüklerinde birçok insanın aklına geliyor. Ancak yaşamın evresine bağlı olarak çok farklı faktörler rol oynayabilir. Bir kişi gönüllü iş yaparken, diğerinin zaman alıcı bir hobisi vardır. Yaşam evresi odaklı bir personel politikası bu tür bireysel ihtiyaçları dikkate alır. Bakıma muhtaç çocukları ya da bakmakla yükümlü oldukları kişiler olmasa bile, üç çalışana bundan nasıl yararlandıklarını sorduk.

"Bir hemşire olarak vardiyalı çalışıyorum. Salı ve Perşembe günleri de gönüllü olarak bir çocuk futbol takımına koçluk yapıyorum. Bu benim için çok eğlenceli. Ama aynı zamanda o günlerde öğleden sonra geç saatlere kadar çalışamayacağım anlamına da geliyor. Neyse ki işverenimiz bize görev çizelgelerimizi bir ekip olarak kendimiz koordine etme özgürlüğü veriyor. Bu da çalışma arkadaşlarıma bu saatlerde neden vardiya alamayacağımı kendim açıklayabildiğim anlamına geliyor. Diğer zamanlarda onların yerine geçtiğimde beni çok iyi anlıyorlar. Bunun herkes için avantajları var."

"İşim zihinsel olarak oldukça zorlayıcı. Özellikle de alışveriş, temizlik ya da vergi iadesi gibi yapılması gereken işler olduğu için hafta sonları dinlenmek için yeterli olmuyor. Bu nedenle haftalık çalışma saatlerimi üç aylık bir süre için 40 saatten 32 saate düşürdüm. Neyse ki işverenim çok esnek. Çalışma saatlerini haftada bir güne kadar azaltmak bizim için nispeten kolay. Tek yapmam gereken bir form doldurmak ve bu süre zarfında hangi işleri yapamayacağımı işverenimle görüşmekti. Fazladan izin günümü rahat bir şekilde alışveriş yapmak, güzel havanın tadını çıkarmak ya da yine kitap okumak için kullanıyorum."

"Tatillerimde sık sık sörf yapmaya giderim. Bunun için en iyi destinasyonlar uzun yolculuklar gerektiriyor. Ayrıca Almanya'da antrenman yapmak için neredeyse hiç fırsatım olmuyor. Bu da her seferinde yeniden güç toplamak için belli bir süreye ihtiyacım olduğu anlamına geliyor. Gerçek ilerleme ancak üç ila dört hafta sonra gerçekleşiyor. İşverenim genellikle tatil süresini en fazla dört hafta ile sınırlıyor. Ne yazık ki bu benim hobim için yeterli değil. Çocuğum olmadığı ve bu nedenle sadece okul tatilleri dışında tatil yapabildiğim için - işverenimin de isteği üzerine - yıllık tatilimin tamamını tek parça halinde geçirebileceğim bir anlaşma yaptık. Hem benim hem de işverenim için bir başka avantaj da daha uzun bir tatilde kendimi gerçekten kapatabilmem ve işe yepyeni bir enerjiyle dönebilmem."