Czy moje dziecko jest inne?

Każde dziecko rozwija się inaczej. Każde potrzebuje własnego czasu, własnego tempa. Ale rodzice szybko się martwią. Czy słusznie? Nie ma wątpliwości, że nie zawsze łatwo jest rozpoznać, czy poszczególne etapy rozwoju mieszczą się w "normalnych" granicach. "Co to jest "normalne"? ", mogą Państwo zadać sobie pytanie. Jak można w porę zauważyć nieprawidłowości i opóźnienia w rozwoju? Państwa gabinet pediatry jest pierwszym miejscem, do którego należy dzwonić w przypadku wszelkich pytań, zmartwień i obaw. Im wcześniej, tym lepiej. Dzięki odpowiedniemu wsparciu lub terapii wiele opóźnień rozwojowych można złagodzić lub nadrobić.

Rozwój dziecka dzieli się na pięć następujących obszarów:

1. Rozwój motoryczny: Tutaj chodzi o procesy ruchowe.
2. Rozwój językowy: Tutaj chodzi o mówienie i rozumienie języka.
3. Rozwój intelektualny: Tutaj chodzi o myślenie i rozumienie kontekstów.
4. Rozwój emocjonalny: Dotyczy życia emocjonalnego.
5. Rozwój społeczny: Dotyczy zachowania wobec innych ludzi.

Jeśli, oprócz tego, że każde dziecko ma swoje własne tempo, występują znaczne odchylenia w rozwoju w zwykłych granicach, może to oznaczać opóźnienie lub niepełnosprawność. Rodzice powinni wiedzieć, że zaburzenia rozwojowe u dzieci mogą być bardzo zróżnicowane i wahać się od łagodnych do ciężkich. W przypadku wykrycia nieprawidłowości lub zaobserwowania oznak opóźnienia rozwojowego u dziecka, należy zwrócić się o pomoc lekarską.

Chodzenie, bieganie, skakanie, balansowanie: Dzieci to uwielbiają. Ale niektóre dzieci są wyraźnie wolniejsze i bardziej nieruchome niż ich koledzy. Niektóre wydają się niezdarne w swoich ruchach lub w chwytaniu i trzymaniu przedmiotów. Niektóre nie wykazują prawie żadnej świadomości ciała i stają się coraz bardziej niepewne i niespokojne. Jeśli Państwa dziecko jest wyraźnie opóźnione w rozwoju ruchowym w porównaniu z innymi, jeśli stale się "wierci" lub nie wykazuje żadnej chęci do poruszania się, jest to powód do wyjaśnienia w gabinecie pediatry. Przyczyny z pewnością zostaną tam szybko znalezione, a Państwo otrzymają sugestie dotyczące wczesnego wsparcia i leczenia terapeutycznego.

Równolegle do odkrywania ruchu, mowa i rozumienie zaczynają się od połowy pierwszego roku życia. Dzieci tworzą swoje pierwsze słowa już około dziewiątego miesiąca życia, ale również w tym przypadku prawdą jest, że każde dziecko ma swoje własne tempo w dążeniu do przejścia od gaworzenia do mówienia. Nie jest łatwo rozpoznać, czy rozwój językowy dziecka jest poważnie zahamowany i opóźniony. Podczas gdy wiele dzieci posługuje się językiem jako czymś oczywistym, są też takie, które mówią słabo lub niewyraźnie, nie tworzą pełnych zdań i nie do końca rozumieją, co się do nich mówi. Proszę zasięgnąć porady i uzyskać pomoc tak wcześnie, jak to możliwe. Zaburzenia językowe mogą prowadzić do opóźnień w nauce i trudniejszego startu w szkole. Państwa pediatra będzie wiedział, jak i gdzie znaleźć odpowiednie wsparcie językowe dla Państwa dziecka.

Objawy zaburzeń rozwoju umysłowego mogą być różnorodne: Dzieci dotknięte tym zaburzeniem często później uczą się raczkować, mówić lub chodzić. Mogą bardzo wolno reagować na bodźce lub nie reagować odpowiednio na bodźce do zabawy, wydawać się ociężałe umysłowo, bierne i niezainteresowane. Wczesne wykrycie jest szczególnie ważne. Regularne profilaktyczne badania lekarskie lub badania U w dzieciństwie są zatem niezwykle ważnymi wizytami. Pediatra może na przykład wykorzystać małe zadania umysłowe i inne testy, aby ustalić, czy istnieją jakiekolwiek nieprawidłowości wskazujące na opóźnienia rozwojowe i upośledzenia. W ten sposób można rozpocząć działania terapeutyczne na wczesnym etapie.

Dzieci potrzebują niezawodnego, opiekuńczego i przewidywalnego środowiska życia. Jeśli tego brakuje, dzieci mogą reagować bardzo różnie. Ale co jest normalne, co jest tolerowane, co rzuca się w oczy, a co wymaga pomocy? Jest to delikatna sieć, jeśli chodzi o rozpoznawanie nieprawidłowości emocjonalnych u dzieci. To Państwo najlepiej znają swoje dziecko: czy wykazuje ono silny niepokój, brak motywacji, smutek? Istnieje wiele zachowań dzieci, którym można przeciwdziałać cierpliwością i zrozumieniem. Jeśli negatywne zachowania utrwalają się, bardzo ważne jest zdiagnozowanie problemów. Proszę nie bać się szukać i przyjmować pomocy od lekarzy i terapeutów.

Ważną ludzką umiejętnością jest nawiązywanie relacji z innymi, okazywanie szacunku dla potrzeb innych i odnajdywanie się w grupie. Małe dziecko musi się tego wszystkiego nauczyć z biegiem czasu. Jeśli występuje zaburzenie zachowań społecznych, zwykle objawia się to poprzez rzucające się w oczy zachowanie. Objawy, które mogą wskazywać na zaburzenia rozwoju społecznego, obejmują agresywne zachowanie, częste wybuchy złości, zastraszanie osób w związku, niszczenie przedmiotów lub częste kłamstwa. Zdolność do odpowiedniej kontroli własnego zachowania nie jest rozwinięta lub jest rozwinięta w niewielkim stopniu. Dotknięte dzieci potrzebują szybkiej pomocy medycznej, psychologicznej i terapeutycznej.