Çocuğum farklı mı?

Her bebek, her çocuk farklı gelişir. Her birinin kendi zamanına, kendi hızına ihtiyacı vardır. Ancak ebeveynler endişelenmekte gecikmez. Haklı olarak mı? Hiç şüphe yok ki, bireysel gelişim adımlarının "normal" sınırlar içinde olup olmadığını anlamak her zaman kolay değildir. "'Normal' nedir? "diye sorabilirsiniz kendinize. Gelişimdeki anormallikler ve gecikmeler nasıl zamanında fark edilebilir? Çocuk doktorunuzun muayenehanesi tüm sorularınız, endişeleriniz ve korkularınız için ilk başvuracağınız yerdir. Ne kadar erken, o kadar iyi. Doğru destek veya terapi ile birçok gelişimsel gecikme hafifletilebilir veya telafi edilebilir.

Çocuk gelişimi şu beş alana ayrılır:
.

1. Motor gelişim: Burada hareket süreçleriyle ilgilidir.
2. Dil gelişimi: Bu, dili konuşma ve anlama ile ilgilidir.
3. Entelektüel gelişim: Bu, düşünme ve bağlamları anlama ile ilgilidir.
4. Duygusal gelişim: Bu duygusal yaşamla ilgilidir.
5. Sosyal gelişim: Bu, diğer insanlara karşı davranışlarla ilgilidir.

Her çocuğun kendine özgü bir hızı olduğu gerçeğinin yanı sıra, olağan sınırlar içinde gelişimde önemli sapmalar varsa, bir gecikme veya engellilik söz konusu olabilir. Ebeveynler, çocuklarda gelişimsel bozuklukların büyük farklılıklar gösterebileceğini ve hafiften ağıra kadar değişebileceğini bilmelidir. Çocuğunuzda anormallikler fark ederseniz veya gelişimsel bir gecikmenin belirtilerini gözlemlerseniz, tıbbi yardım almalısınız.

Yürümek, koşmak, zıplamak, dengede durmak: Çocuklar buna bayılır. Ancak bazı çocukların oyun arkadaşlarından daha yavaş ve hareketsiz olduğu açıktır. Bazıları hareketlerinde veya nesneleri kavrama ve tutmada beceriksiz görünür. Bazıları neredeyse hiç vücut farkındalığı göstermez ve giderek daha güvensiz ve endişeli hale gelir. Çocuğunuz motor gelişiminde diğerlerine kıyasla açıkça geride kalıyorsa, sürekli "kıpırdanıyorsa" veya hiç hareket etme isteği göstermiyorsa, bu durum çocuk doktorunun muayenehanesinde açıklığa kavuşturulması gereken bir nedendir. Nedenler orada kesinlikle hızlı bir şekilde bulunacak ve erken destek ve terapötik tedavi için öneriler alacaksınız.

Hareketi keşfetmeye paralel olarak konuşma ve anlama da yaşamın ilk yılının ortalarından itibaren başlar. Çocuklar ilk kelimelerini yaklaşık dokuz aylıkken oluştururlar, ancak burada da her çocuğun gevezelikten konuşmaya geçme arzusunda kendine özgü bir hızı olduğu doğrudur. Bir çocuğun dil gelişiminin ciddi şekilde engellenip engellenmediğini ve gecikip gecikmediğini anlamak kolay değildir. Birçok çocuk dili doğal olarak kullanırken, bazıları da zorlukla veya geveleyerek konuşur, tam cümleler kurmaz ve kendilerine söylenenleri tam olarak anlamaz. Mümkün olduğunca erken tavsiye ve yardım alın. Dil bozuklukları öğrenme gecikmesine ve okula daha zor bir başlangıç yapmasına neden olabilir. Çocuk doktorunuz çocuğunuz için uygun dil desteğini nasıl ve nerede bulacağınızı bilecektir.

Zihinsel gelişim bozukluğunun belirtileri çok çeşitli olabilir: Etkilenen çocuklar genellikle emeklemeyi, konuşmayı veya yürümeyi daha geç öğrenirler. Dürtülere çok yavaş tepki verebilirler veya eğlenceli uyaranlara uygun şekilde tepki vermeyebilirler, zihinsel olarak halsiz, pasif ve ilgisiz görünebilirler. Erken teşhis özellikle önemlidir. Bu nedenle çocukluk çağında düzenli olarak yapılan önleyici tıbbi kontroller veya U muayeneleri son derece önemli randevulardır. Çocuk doktoru, örneğin küçük zihinsel görevler ve diğer testleri kullanarak gelişimsel gecikme ve bozukluklara işaret eden anormallikler olup olmadığını belirleyebilir. Bu şekilde tedavi önlemleri erken bir aşamada başlatılabilir.

Çocukların güvenilir, şefkatli ve öngörülebilir bir yaşam ortamına ihtiyacı vardır. Bu eksikse, çocuklar çok farklı tepkiler verebilir. Ancak normal olan nedir, tolere edilebilir olan nedir, göze çarpan nedir, yardıma ihtiyacı olan nedir? Çocuklardaki duygusal anormallikleri tanımak söz konusu olduğunda bu hassas bir ağdır. Çocuğunuzu en iyi siz tanırsınız: Güçlü kaygı, güdülenme eksikliği, üzüntü gösteriyor mu? Sabır ve anlayışla karşı konulabilecek çok sayıda çocuk davranışı vardır. Olumsuz davranışlar yerleşik hale gelirse, sorunları teşhis etmek çok önemlidir. Doktorlardan ve terapistlerden yardım istemekten ve kabul etmekten korkmayın.

Başkalarıyla ilişki kurmak, başkalarının ihtiyaçlarını göz önünde bulundurmak ve bir grup içinde yolunu bulmak önemli bir insan becerisidir. Küçük bir çocuk tüm bunları zaman içinde öğrenmek zorundadır. Eğer bir sosyal davranış bozukluğu varsa, bu genellikle göze çarpan davranışlarla kendini gösterir. Sosyal gelişim bozukluğuna işaret edebilecek belirtiler arasında saldırgan davranışlar, sık sık öfke patlamaları, ilişki içindeki kişilere zorbalık yapma, nesneleri tahrip etme veya sık sık yalan söyleme yer alır. Kişinin kendi davranışlarını yeterince kontrol etme yeteneği ya hiç gelişmemiştir ya da çok az gelişmiştir. Etkilenen çocukların hızlı bir şekilde tıbbi, psikolojik ve terapötik yardıma ihtiyacı vardır.