Çocuğunuzun nasıl geliştiği tesadüf değildir. Kalıtsal yatkınlıklar bir rol oynar, ancak biyolojik olgunlaşmaları, kendi deneyimleri ve çevrelerinden aldıkları uyaranlar da rol oynar. Yaşamın ilk birkaç yılında gelişim hızı çok yüksektir. Çocuğunuzun bireysel gelişimini şu anda çeşitli şekillerde destekleyebilirsiniz: hedefe yönelik teşvik ve deneyim fırsatları ile.

Bebekler bile ebeveynlerinin yüzlerini ve seslerini taklit etmek için ilham alırlar. Çocuğunuzun beden dili, yüz ifadeleri ve sesler aracılığıyla kendini nasıl ifade edeceğini ve nasıl fark yaratacağını öğrenmesi için sizinle etkileşime girmesi gerekir. Çocuğunuzla bol bol konuşarak, ona kitap okuyarak, onunla birlikte şarkı söyleyerek ve onu överek ve sorular sorarak konuşmaya motive ederek dil gelişimini en başından itibaren destekleyebilirsiniz.

Herhangi bir yanlış anlaşılma olmasın, bu çocuğunuzun gelişimini hızlandırmakla ilgili değildir. Bazı ebeveynler çocuklarını kıyaslama eğilimindedir ve yaşıtlarının daha güvenli yürüyüp yürümediğine veya daha iyi konuşup konuşmadığına bakarlar. Ancak her çocuk kendi hızını kendi belirler. Çocuğunuz ancak bir gelişim adımı attığında bir sonraki adımı atabilir. İtici güç her zaman doğuştan gelen meraktır.

Bebekler zaten etraflarında olup bitenler için açıklamalar arar ve bunları deneyerek test ederler. Yeni yürümeye başlayan bir bebeğin oyuncaklarını veya kuklasını çocuk arabasından nasıl tekrar tekrar fırlattığını hiç fark ettiniz mi? Sadece yerçekimi değil, aynı zamanda kendi yetenekleri de bir şeyleri deneyerek yorulmadan test edilir - örneğin, kendi güçlerini kullanarak kendilerini karyolanın parmaklıklarından yukarı çekerler. Eğer başarılı olurlarsa, duyacakları sevinç çok büyük olacaktır. Şimdi çocuğunuzu yürekten övmek, onu gelişiminde daha ileri adımlar atmaya teşvik eder."

Bazen küçük kaşiflerin harekete geçme arzusunu frenlemeniz gerekir. Örneğin, çocuğunuz sallanan bir sandalyeye tırmanıyorsa veya toprağın tadının nasıl olduğunu denemek istiyorsa, elbette müdahale etmelisiniz. Ancak, onları azarlamamalısınız! Çocuğunuzun dikkatini dağıtın ve ona farklı bir başarı duygusu verin: sandalye yerine, tırmanması için küçük, sabit bir tabure sunun veya bir saksıya nasıl toprak doldurulacağını gösterin.

Çocuğunuzun ne yapmak istediğini kendisinin seçebilmesi önemlidir. Neyle ilgilendikleri, ilgilerine, gelişim aşamalarına ve halihazırda edindikleri becerilere bağlıdır. Çocuğunuzun önüne belirli bir oyuncak koymak yerine, gözlemlemeli ve kendi başına hangi oyuncağa veya günlük nesneye uzandığını ve onunla ne yaptığını görmeyi beklemelisiniz. Çocuğunuz bu nesneye odaklanmışsa, bu onun o anki ilgisine karşılık geliyor demektir. Farklı bir amacı olsa bile, onlara nesneyi deneme özgürlüğü verin.