Ayrılan ailelerdeki ebeveynler çocuğun refahı hakkında tartıştıklarında, bu genellikle genel çerçeve ile ilgilidir: Barınma, çocuk bakımı, ziyaret saatleri, para, okul, yemek veya sağlık. Bununla birlikte, çocuğun refahı da büyük ölçüde çocuğa ve diğer ebeveyne karşı sorumlu davranışa bağlıdır. Ebeveynler için "Kinder im Blick" kursu, ayrılık durumuyla nasıl başa çıkılacağı konusunda pratik tavsiyeler sunmaktadır.

Ebeveynlerin ayrılması veya boşanması, ilgili herkes için kriz dolu bir deneyimdir. Ayrılan çift, başarısız bir ilişkinin hayal kırıklığıyla yüzleşmeli ve incinme ve reddedilmeyle başa çıkmalıdır. Ancak bu durum çocuklar için özellikle zordur. Güçsüz bir şekilde, ailenin merkezi yapısının nasıl parçalandığını tecrübe ederler. Güvenlik eksikliği, kayıp korkularına ve kendilerinin yanlış bir şey yapıp yapmadıkları sorusuna yol açar. Genellikle ayrılan ebeveyn tarafından, hatta her ikisi tarafından da terk edildiklerini hissederler.

Birbirleriyle tartışırken, ayrılan ebeveynlerin çoğu, eylemlerinin çocukların acılarına nasıl katkıda bulunduğu duygusunu kaybeder. Çocuklara yeniden odaklanmanın tam zamanı.

"Örneğin, baba anneyle yaptığı bir telefon görüşmesinden sonra öfkeyle telefonu kapatır ve çocuğun önünde "Aptal inek!" derse, anneyi kasteder, ancak istemeden çocuğa da vurur. Bu konuda farkındalık yaratmak istiyoruz" diyor Tillmann Schrörs. Sistemik ebeveyn koçu ve arabulucu olan Schrörs, Düsseldorf'taki çeşitli kurumlarda "Kinder im Blick" konseptine dayalı ebeveynlik kursları düzenliyor.

Program Familien-Notruf München ve LMU Münih tarafından geliştirildi ve çocuğun refahına odaklanıyor. Programın önemli bir adımı ebeveynlik hedeflerini formüle etmektir. Kurs lideri Schrörs hayal gücüne güveniyor: "Katılımcılarımız zihinsel olarak otuz yıl geleceğe yolculuk yapıyor ve orada oğulları ya da kızlarıyla karşılaşıyor. Ne tür insanlara dönüşmüş olacaklar? Şimdi de geleceğe bakıyoruz: Ebeveynler yetişkin çocuğun ayrılık dönemi hakkında ne düşünmesini istiyor?" Bu genellikle hayata karşı olumlu bir tutuma sahip bağımsız bir kişi imajı yaratır. Güzel bir hedef. Kurstaki görev, bu hedefe ulaşmak için bugün ne yapılması gerektiğini bulmaktır - ebeveynlerin birbirleriyle ve aynı zamanda çocukla etkileşim biçiminde.

"Ebeveynler, belirli durumların ayrılmış bir çocuğa nasıl hissettirebileceğini ve gelişimleri üzerinde nasıl bir etkiye sahip olabileceğini hissetmelidir" diyor Tillmann Schrörs. "Bunu yapmak için, kurs katılımcıları çocuk rolünü üstlenir ve kendilerini onların bakış açısından deneyimler. Çocuklar da kendilerini anne ve babanın bir karışımı olarak görürler. Dolayısıyla bir ebeveyne karşı söylenen her kötü söz onları da aynı derecede incitir."

Ancak bir ayrılıktan sonra her zaman çatışma yüklü ve duygusal anlar yaşanır. Kendi eylemleriniz üzerinde düşünmek ve sakin kalmak zordur. Kursta ebeveynler, tırmanan tartışmaları zihinsel bir duraklatma düğmesiyle kesmeyi öğrenirler.

Ancak Tillman Schrörs için mesele çatışmalardan kaçınmak değil, ebeveynlerin kökleşmiş rol kalıplarından kurtulmalarıdır. Böylece her eylemin ardından otomatik olarak daha da sert bir tepki gelmiyor: "Mola vermek demek, tartışmayı kesmek - bahaneyle de olsa - kendi düşüncelerinizin kontrolünü yeniden ele almak, nefes almak, başka bir şey yapmak demektir. Mesafe koyduğunuzda, diğer kişinin bakış açısını daha iyi anlayabilirsiniz."

Ebeveynlerin diğer bakış açısı hakkında daha fazla bilgi edinmesi için, kurslar her zaman karma olarak düzenleniyor - eski çiftler farklı kurslara katılıyor. Bu şekilde, babalar diğer annelerin stres yaratan durumlarla nasıl başa çıktıklarını öğreniyor - ve bunun tersi de geçerli. Amaç, diğer ebeveynin çocuğu teslim etmekte gecikmesi ya da sizin planlamaya yeterince dahil olmamanız durumunda daha sakin tepki verebilmektir: Böyle şeyler olur - ille de taciz olarak veya kötü niyetle değil.

Çocuk görüş kursu sadece ayrılmış ebeveynler arasında iletişim ve sakinlik pratiği yaparak çocukları dolaylı olarak güçlendirmeyi ve korumayı amaçlamaz. Elbette bu durum çocuk için de geçerlidir. Örneğin, genellikle çocukla birlikte yaşamayan babalar için çocukları tarafından reddedilmeye katlanmak zordur. Ayrılığın nedenleri ya da gerçek seyri ne olursa olsun, çocukların bakış açısına göre baba başlangıçta aileyi yıkan "kaybeden" kişidir.

Tillmann Schrörs: "Birçok çocuk evde üzgün bir anneyle karşılaşır ve her gün birlikte olduğunuz kişiye sadık olmak son derece normaldir. Bir anlaşmazlık durumunda, bu aynı zamanda babaya karşı durmak anlamına da gelir." Bu sadakat çatışmasıyla başa çıkmak için babaların koşulları doğru değerlendirmeleri yardımcı olur. Sabırlı olmalı ve çocuğun reddinin onları tedirgin etmesine izin vermemelidirler. "Bunun yerine çocuğa şu mesajı vermeliler: Kızgın olduğunu anlıyorum ama seni öfkenle de seviyorum ve yanında olacağım."

Yani burada da sakin olmak gerekiyor. Durum ne kadar zor olursa olsun, rahat bir tutum uzun vadede tüm aile üyelerine ve birbirleriyle olan ilişkilerine yardımcı olacaktır.

Tillmann Schrörs kendi kurduğu "Perspektifler Atölyesi "nde sistemik ebeveynlik koçu ve arabulucudur. Ebeveynlik kursu lideri olarak Alman Çocuk Koruma Derneği ve Bekar Anne ve Babalar Derneği VAMV e. V.'yi desteklemektedir. 3 yetişkin çocuğu vardır.