Wzmocnienie dzieci

Dorastanie - to znaczy: ciągłe podejmowanie nowych wyzwań, zdobywanie pozytywnych doświadczeń, ale także czasami ponoszenie porażek, podnoszenie się i radzenie sobie z jedną lub dwiema porażkami. To całkiem naturalne, że jako matka i ojciec chcą Państwo w jak największym stopniu chronić swoje dziecko przed negatywnymi doświadczeniami. Jednak nie zawsze będą Państwo w stanie uchronić swoje dziecko przed jednym lub drugim siniakiem. Proszę przeczytać tutaj, jak wzmocnić swoje dziecko, aby mogło radzić sobie z trudnymi sytuacjami w pozytywny sposób.

Poczucie własnej wartości dziecka odnosi się do postrzegania własnej wartości jako jednostki z jej cechami. Pewność siebie odnosi się do wiary we własne kompetencje i umiejętności. Dzieci z silną samooceną i pewnością siebie łatwiej radzą sobie z wyzwaniami. Łatwiej jest im budować relacje z innymi i rzadziej padają ofiarą zastraszania.

Jest również mniej prawdopodobne, że w wieku nastoletnim rozwiną się u nich zachowania uzależniające. Jako rodzic mogą Państwo pomóc swojemu dziecku w budowaniu poczucia własnej wartości i pewności siebie. Podstawą są dobre relacje. Oto, co mogą Państwo zrobić od pierwszego dnia:

.

• Zawsze reagować na dziecko w sposób otwarty i przystępny. Proszę starać się zrozumieć jego potrzeby. Proszę zapewnić dziecku uznanie i poczucie bezpieczeństwa poprzez uwagę, kontakt fizyczny i język.
• Stałe i powtarzające się rytuały również zapewniają bezpieczeństwo. Rutyna tworzy orientację. Miłosne rytuały, takie jak czytanie na głos lub śpiewanie wieczorem, wzmacniają zaufanie i Państwa związek.
• Kiedy dziecko czuje Państwa uwagę, rozwija zaufanie do siebie i świata. Poczucie bezpieczeństwa i wsparcia ze strony rodziców jest najlepszym warunkiem wstępnym dla zdrowej pewności siebie.

Dobra relacja między rodzicami a dzieckiem wymaga czasu na rozmowy oko w oko i wspólne działania. Proszę traktować dziecko z szacunkiem i uznaniem: proszę uważnie słuchać, gdy coś do Państwa mówi. Jeśli są Państwo rozproszeni, na przykład przez telefon komórkowy, dziecko czuje się nieważne. Proszę traktować myśli i uczucia dziecka poważnie i zachęcać je do mówienia o nich. Obejmuje to również nauczenie dziecka samodzielnego wyznaczania granic.

Droga do niezależności to długi proces uczenia się w wielu małych krokach, który rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie. Jeśli dadzą Państwo dziecku odpowiedzialność odpowiednią do jego wieku, stanie się ono bardziej odważne i niezależne za każdym razem, gdy opanuje coś samodzielnie. Proszę umożliwić swojej córce lub synowi zdobycie takich wzmacniających doświadczeń.

Nawet dorośli znają dobre uczucie, gdy zrobili coś sami. Dlatego powinni Państwo pozwolić dziecku zrobić wszystko, co może zrobić bez pomocy - nawet jeśli trudno jest Państwu odpuścić lub coś nie działa od razu lub może zająć więcej czasu. Ważne jest, aby Państwa dziecko mogło zdobywać własne doświadczenia!

Dzieci pragną uznania. Pochwały sprawiają, że są dumne i zachęcają je do zrobienia kolejnego kroku. Proszę więc nie skąpić szczerych pochwał, gdy dziecko podejmie jakiś wysiłek, ale też nie przesadzać. Tutaj znajdą Państwo porady ekspertów dotyczące tego, jak, za co i kiedy należy chwalić swoje dziecko:

O ile właściwe pochwały pomagają dziecku wyrosnąć na pewną siebie i ciekawą świata osobę, o tyle nieszczere, przesadzone lub manipulacyjne pochwały mogą mieć negatywne konsekwencje:

• Fałszywe pochwały sprawiają, że człowiek staje się zależny od opinii innych. Dzieje się tak, ponieważ dzieci, które są stale chwalone za rzeczy, które uważają za oczywiste, czują się odrzucone, gdy pochwała się nie spełni.
• Zbyt wiele pochwał może wywierać na dziecko niepotrzebną presję i prowadzić do przesadnego myślenia o osiągnięciach. Może to prowadzić do myślenia, że dziecko jest kochane tylko wtedy, gdy osiąga określone wyniki.
• Zbyt wylewne pochwały niosą ze sobą kolejne niebezpieczeństwo: mogą prowadzić do przeceniania samego siebie, na przykład gdy rodzice nieustannie wyróżniają swoje dziecko jako mądrzejsze, piękniejsze lub bardziej utalentowane.

Niektórzy rodzice mają tendencję do krytycznego patrzenia na swoje dziecko i skupiania się na tym, czego (jeszcze) nie potrafi. Zamiast tego lepiej jest skupić się na mocnych stronach dziecka. Powinni Państwo wspierać te mocne strony. Może Pana/Pani córka lubi sport lub Pana/Pani syn kocha muzykę? Proszę sprawdzić, czy może jeszcze lepiej rozwijać swój talent w klubie sportowym lub szkole muzycznej. Każdy (częściowy) sukces, nieważne jak mały, przynosi chwile szczęścia i wzmacnia poczucie własnej wartości. Krytykę należy stosować oszczędnie i pamiętać o następujących kwestiach:

• Zawsze krytykuj daną sprawę, ale nigdy swoje dziecko jako osobę.
• Unikać uogólnień typu: "Zawsze się spóźniasz", "Nigdy nie sprzątasz swojego pokoju". Lepiej brzmi: "Martwię się, gdy nie dzwoni Pan/Pani, gdy się Pan/Pani spóźnia" lub: "To niebezpieczne, gdy potykam się o zabawki leżące w pobliżu".
• Proszę zachować spokój i rzeczowość.
• Nigdy nie karać dziecka poprzez wycofywanie miłości!

Niezależnie od tego, co się stało: proszę przekazać dziecku, że zawsze może do Pana/Pani przyjść i że będzie Pan/Pani je bezwarunkowo wspierać.

Nie należy chronić dziecka przed trudnymi sytuacjami i negatywnymi uczuciami. Zamiast tego proszę dodawać mu otuchy i zachęty. Pomoże to dziecku łatwiej poradzić sobie z jednym lub dwoma niepowodzeniami. Proszę zachęcać je do podejmowania kolejnych prób, nawet jeśli pierwsza próba zakończyła się niepowodzeniem. Każdy pozytywnie przezwyciężony kryzys pomaga rozwinąć wewnętrzną siłę i zaakceptować nowe wyzwania.