Sposoby na wyjście z żałoby

Żałoba jest bardzo indywidualnym procesem. Niektórzy ludzie odczuwają ją natychmiast po stracie, inni doświadczają bólu dopiero po pewnym czasie, a niektórzy ludzie są przytłoczeni żalem falami. Ważne jest, aby wiedzieć, że nie ma "właściwego" lub "niewłaściwego" sposobu na żałobę i nie ma określonego czasu, w którym żałoba mija. Żałoba nie jest również chorobą, czasami jest to długotrwały proces.

Ważnym pierwszym krokiem jest pozwolenie sobie na żałobę. Nawet jeśli jest to bolesne, ważne jest, aby nie próbować tłumić lub ukrywać swojego smutku.

Wskazówki dotyczące radzenia sobie z własną żałobą:

• Nie spiesz się: Daj sobie pozwolenie na smutek i żałobę w spokoju.
• Unikaj izolowania się: Skontaktuj się z przyjaciółmi i rodziną, nawet jeśli może to być trudne.
• Zadbaj o siebie: Małe chwile troski o siebie, takie jak spacer na łonie natury lub czytanie książki, mogą pomóc ci oczyścić umysł.
• Poszukaj pomocy z zewnątrz: Wsparcie profesjonalnego doradcy ds. żałoby może dać ci wsparcie, którego potrzebujesz. Można też podzielić się swoimi uczuciami w grupie wsparcia z innymi osobami, które przechodzą przez podobne rzeczy i wzajemnie się wzmacniać.

Dzieci często postrzegają śmierć rodzica zupełnie inaczej niż dorośli. Zależy to w dużej mierze od ich wieku. Małe dzieci mogą nie być jeszcze na tyle dojrzałe emocjonalnie, by zrozumieć głębię żałoby. Niemniej jednak wyczuwają zmianę i mogą być smutne lub zaniepokojone na swój własny sposób. Czasami dzieci nie okazują swojego smutku bezpośrednio, ale w formie zmian w zachowaniu - czy to w postaci napadów złości, wycofania lub potrzeby bycia bliżej Pana/Pani.

Ważne jest, aby dać dzieciom przestrzeń do wyrażania swoich uczuć bez wywierania na nie presji. Proste, dostosowane do wieku wyjaśnienia pomogą im zrozumieć stratę. W zależności od wieku, rozmowy o zmarłym rodzicu mogą wyglądać zupełnie inaczej. Młodsze dzieci mogą skorzystać ze wsparcia w postaci książek z obrazkami lub opowiadań, podczas gdy starsze dzieci i nastolatki mogą skorzystać z bardziej dogłębnych rozmów.

Wskazówki, jak wspierać emocjonalnie swoje dzieci:

• Otwarta komunikacja: Proszę otwarcie rozmawiać o stracie i być przygotowanym na słuchanie.
• Pozwól dzieciom być smutnymi: Zachęcaj je do okazywania uczuć bez oceniania ich.
• Wspólne dzielenie się wspomnieniami: Proszę pomóc dzieciom zapamiętać zmarłego rodzica - można to zrobić poprzez zdjęcia, opowieści lub wspólne rytuały.
• Zaoferowanie pomocy z zewnątrz: Istnieją specjalne, dostosowane do wieku programy grupowe dla dzieci i młodzieży w ramach doradztwa w żałobie. Prowadzone przez wykwalifikowanych doradców rodzinnych grupy oferują możliwość podzielenia się doświadczeniami z innymi dziećmi dotkniętymi żałobą i porozmawiania o tym, jak radzić sobie z żalem, gniewem, poczuciem winy i lękami.

Czas po utracie partnera może być trudny pod względem emocjonalnym, praktycznym i finansowym. Od prac domowych i opieki nad dziećmi po rozliczenia podatkowe lub naprawę pralki: jako samotny rodzic nagle staje Pani przed zadaniem zorganizowania codziennego życia całkowicie samodzielnie, bez zaufanego partnera u boku. W tej sytuacji szczególnie ważne jest, aby przyjąć praktyczną pomoc od rodziny i przyjaciół oraz szukać wsparcia tam, gdzie to możliwe.

Wskazówki dotyczące radzenia sobie z nową sytuacją życiową:

• Postaw sobie realistyczne cele: To w porządku, że nie wszystko jest od razu pod kontrolą. Proszę pozwolić sobie na smutek, popełnianie błędów i bycie niedoskonałym.
• Szukaj praktycznego wsparcia: Nie bój się prosić o pomoc. Członkowie rodziny, przyjaciele i sąsiedzi często chętnie pomagają, jeśli wiedzą, jak mogą Państwa wesprzeć. Nie muszą Państwo radzić sobie sami.
• Wsparcie finansowe: Jeśli nagle będzie Pan(i) musiał(a) sam(a) wziąć na siebie wszystkie zobowiązania finansowe, szybko pojawią się obawy o pieniądze i lęki egzystencjalne. Przygotowaliśmy specjalny, szczegółowy artykuł na temat Państwa uprawnień do emerytur i świadczeń alimentacyjnych.
• Tworzenie rutyny: Dzieci potrzebują stabilności, szczególnie w trudnych czasach. Ustalona rutyna może zapewnić wszystkim członkom rodziny strukturę i bezpieczeństwo.
• Poświęć trochę czasu sobie: Proszę pamiętać o sobie. Proszę znaleźć czas dla siebie i robić rzeczy, które są dla Pana dobre. Może to być rozmowa z dobrym przyjacielem, chwila ciszy lub kojąca kąpiel.
• Poszukaj profesjonalnej pomocy: Doradztwo w zakresie żałoby i wsparcie terapeutyczne mogą ustabilizować Pana/Panią w tej fazie życia i pomóc przez nią przejść.
• Raduj się małymi krokami: Uznaj, że powrót do życia wymaga czasu i że strata ukochanej osoby nigdy całkowicie nie zniknie, ale nadal możesz cieszyć się życiem.

Członkowie rodziny, przyjaciele i sąsiedzi mogą być ważnym źródłem wsparcia w tej trudnej fazie życia. Żałoba jest jednak tematem, o którym rzadko mówi się otwarcie, co oznacza, że nie uczymy się, jak sobie z nią radzić. Ludzie często czują się niepewnie, jak najlepiej poradzić sobie z tą sytuacją, obawiając się, że powiedzą coś niewłaściwego. Po prostu brakuje wiedzy na temat tego, jak wspierać kogoś, kto jest w żałobie.

• Nie bój się rozmawiać z osobami pogrążonymi w żałobie i pytać, jak się czują.
• Najważniejszą rzeczą jest po prostu być i słuchać - bez oceniania ich smutku.
• Proszę uważać, by nie naciskać na osobę pogrążoną w żałobie, ale dać jej przestrzeń do samodzielnego decydowania o tym, kiedy i jak wiele chce powiedzieć.
• Oferuj pomoc w codziennym życiu. Nawet małe rzeczy mogą przynieść ulgę, takie jak zrobienie zakupów, opieka nad dziećmi przez godzinę lub towarzyszenie im w urzędach.
• Okazać zrozumienie dla indywidualnego procesu żałoby; każdy potrzebuje innej ilości czasu i wsparcia.
• Proszę regularnie informować o swoim wsparciu i nadal być przy osobie pogrążonej w żałobie po pogrzebie. Nie ma ustalonych ram czasowych dla fazy żałoby, nawet jeśli z czasem ból staje się mniej widoczny.