"Ja chodzę do pracy cały dzień, a ty siedzisz w słońcu na placu zabaw!", "Ty oglądasz miejsce zbrodni w komfortowych warunkach, a ja muszę sortować pranie do późna w nocy!". - Takie lub podobne oskarżenia są wyrazem niezadowolenia w związku. Poczucie, że pracuje się więcej i ma się mniej wolnego czasu niż partner, powoduje frustrację. Co więcej, rodzicielstwo i prace domowe nie są honorowane uznaniem finansowym lub wzrostem kariery - zbyt często nie są nawet doceniane, na jakie zasługują.

Jednakże, nawet jeśli jedno z rodziców pozostaje całkowicie w domu, nie oznacza to, że musi wykonywać wszystkie prace w rodzinie i gospodarstwie domowym. Każdy, kto opiekuje się małymi dziećmi, jest zwykle na nogach od świtu do zmierzchu (a czasem nawet w nocy) bez pomocy z zewnątrz. Nic dziwnego, że wydaje się to niesprawiedliwe, gdy druga osoba kładzie nogi po pracy. Dlatego ważne jest, aby wizualizować zadania w rodzinie i gospodarstwie domowym i rozdzielać je sprawiedliwie - najlepiej z pisemnym planem.

Następnie proszę wspólnie zastanowić się, w jaki sposób można sprawiedliwie rozdzielić zadania zapisane w wykazie. Proszę zwrócić uwagę na osobiste preferencje i mocne strony podczas przydzielania zadań - zwiększa to motywację i wydajność. Osoby, które lubią coś robić lub są w tym szczególnie dobre, zajmą się tym obszarem (na przykład prasowaniem prania lub pracami ogrodowymi). Proszę wpisać w planie, kto co robi i ile czasu wymaga dane zadanie. Plan jest sprawiedliwy, jeśli oboje partnerzy mają taką samą ilość wolnego czasu na koniec dnia.