Pułapka obciążenia psychicznego

Kolejna wizyta szczepienna zbliża się wielkimi krokami. Trzeba jeszcze kupić prezent urodzinowy dla koleżanki córki. Syn pilnie potrzebuje nowych butów. Do tego dochodzi pytanie, kto jutro odbierze dzieci z gimnastyki i kto upiecze ciasto na szkolny kiermasz w weekend. A kiedy był wieczór rodziców w szkole podstawowej? W szczególności matki często czują się odpowiedzialne za śledzenie wszystkiego, co należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do dzieci, przedszkola i szkoły, rodziny i związku. Pułapka obciążenia psychicznego zatrzaskuje się!

Codzienne życie pomiędzy pracą a rodziną jest wyczerpujące. Do tego dochodzi wiele małych, często niewidocznych rzeczy związanych z zarządzaniem życiem rodzinnym, które chcą być zrobione. Mentalna karuzela nieustannie obraca się wokół otwartych pozycji na listach rzeczy do zrobienia, które nigdy nie wydają się dobiegać końca. Dse stale. Organizacja codziennego życia rodzinnego jest wymagająca, stresujące i związane zciągłym obciążeniemi jest opisywane terminem obciążenie psychiczne. Jeśli obciążenie psychiczne staje się zbyt duże,możeprowadzićdotalnegoLoadw najgorszym przypadku do wypalenia rodzicielskiego.

W wielu rodzinach po porodzie matka wchodzi w rolę menedżera rodziny. Zazwyczaj nie jest tego świadoma. W rezultacie pracujące kobiety często muszą żonglować trzema zadaniami jednocześnie: Jej płatną pracą, nieodpłatnym zarządzaniem jej małym rodzinnym biznesem z często znacznie więcej niż połową pracy w gospodarstwie domowym i jej odpowiedzialnością za związek pary jako oddanego partnera.

Często rozwiązaniem jest "deleguj więcej!". Ale łatwiej to powiedzieć niż zrobić. Ponieważ delegowania myślenia i zrzucania odpowiedzialności trzeba się najpierw nauczyć. Oto kilka wskazówek, w jaki sposób można odnieść sukces w uwalnianiu się od obciążenia psychicznego.

• Porozmawiaj ze swoim partnerem otwarcie i spokojnie o tym, że jesteś przeciążony. Wskazówki, jak podejść do takiej rozmowy, można znaleźć tutaj na Familienportal.NRW. Samotni rodzice powinni szukać możliwości wymiany i wsparcia od innych dorosłych członków rodziny lub wśród przyjaciół.
• Drugim krokiem jest zebranie wszystkich zadań i określenie ich podziału. Rodzice samotnie wychowujący dzieci z pewnością stoją tu przed szczególnymi wyzwaniami. Jednak szczególnie w przypadku podejmowania zadań, których nie da się uniknąć, np. w żłobku, szkole lub klubie, powinni oni upewnić się, że ograniczają się do rzeczy, które są przystępne pod względem czasu (i finansów).
.
• Wszystkie spotkania rodzinne powinny być zawsze widoczne dla wszystkich i organizowane wspólnie. Tylko w ten sposób wszyscy są informowani o wizytach u lekarza, urodzinach, obowiązkach szkolnych, terminach i wycieczkach szkolnych i mogą wziąć odpowiedzialność za ich wykonanie.
.
• Wszyscy uczestnicy muszą uznać, że 100% odpowiedzialności za zadanie spoczywa na osobie odpowiedzialnej, od planowania do realizacji. Oznacza to pamiętanie o urodzinach, robienie zakupów, zabieranie dziecka do i ze szkoły. Wszyscy zaangażowani powinni być świadomi tego, co oznacza samodzielne podjęcie się zadania: bez dodatkowych przypomnień lub (matczynego) coachingu.
.
• Nawet jeśli jest to irytujące i czasochłonne: pomocne jest sporządzanie szczegółowych list i omawianie ze sobą planów na następny tydzień lub miesiąc. Zapewnia to przejrzystość.
.
• Najtrudniejsza część nazywa się "odpuścić!". Zwłaszcza matki muszą nauczyć się całkowicie przekazywać zadania. Nawet jeśli istnieje ryzyko, że coś zostanie zapomniane, partner zrobi to inaczej lub w późniejszym czasie. A nawet jeśli coś pójdzie nie tak: świat na pewno się na tym nie skończy.
.
• Trochę mniej perfekcjonizmu z pewnością wyjdzie wszystkim na dobre. Proszę chociaż raz nie piec ciasta na szkolny festyn, a może po prostu podarować świeże owoce.