Wywiad z Tanją Honką na temat nękania

Jak rodzice mogą rozpoznać, że "coś jest nie tak" z ich dzieckiem?

Zmiany w zachowaniu lub nastroju najprawdopodobniej wskazują na możliwy stres u dziecka (spowodowany zastraszaniem). Na przykład, ciche, powściągliwe dzieci mogą stać się niezwykle gniewne lub agresywne; pewne siebie dzieci mogą stać się ciche lub wycofywać się niezwykle często. Nadszedł czas, aby rodzice porozmawiali z dzieckiem w spokojnej chwili i zbadali przyczyny zmian. Znęcanie się może być jednym z wyjaśnień.

Czy istnieją typowe cechy zachowania, gdy dzieci są zastraszane?

Możliwe reakcje na zastraszanie są tak zróżnicowane, jak same dzieci. Jednak następujące oznaki mogą wskazywać na sytuację zastraszania w szkole:

• Dziecko unika chodzenia do szkoły, szuka powodów, aby nie musieć jeździć autobusem, chce być podrzucane lub odbierane.
.
• Dziecko często choruje, skarży się na objawy, które mogą być również związane ze stresem i coraz rzadziej chce chodzić do szkoły.
.
• Osiągnięcia dziecka gwałtownie spadają
.
• Dziecko uczestniczy w coraz mniejszej liczbie zabaw, nie jest już zapraszane na urodziny i może nie chcieć świętować własnych.
.
• Dziecko często "gubi" pieniądze lub przedmioty albo przynosi je ze szkoły uszkodzone.

Jak rodzice mogą dowiedzieć się, czy za tymi objawami stoi nękanie?

Jeśli rodzice podejrzewają, że ich dziecko jest zastraszane, powinni ostrożnie starać się nawiązać z nim dialog. Jednak wiele dzieci chce utrzymać sytuację w tajemnicy przed rodzicami. Dzieje się tak częściowo dlatego, że nie chcą obciążać swoich rodziców, a częściowo dlatego, że obawiają się, że rodzice podejmą działania, które jeszcze bardziej pogorszą sytuację. Rodzice powinni zatem przekazać w rozmowie dwa komunikaty. Po pierwsze: nikt nie powinien sam znosić tak stresujących rzeczy. Proszę mi na to pozwolić. Po drugie: mogę przyjąć to, co mi pan powie. Obiecuję zachować spokój.

Jaką radę ma Pan dla rodziców, którzy zdają sobie sprawę, że ich dziecko jest zastraszane?

Kiedy rodzice dowiadują się, że ich dziecko jest zastraszane, zwykle wywołuje to cały szereg stresujących uczuć. Smutek z powodu niezauważenia tego wcześniej, złość na kolegów z klasy lub personel edukacyjny, bezradność, ponieważ są Państwo daleko od sytuacji i mogą chronić swoje dziecko tylko w ograniczonym zakresie. Mimo wszystko ważne jest, aby zachować zdrowy rozsądek. W żadnym wypadku rodzice nie powinni przenosić konfliktu do grup rodziców ani nawet konfrontować się z kolegami z klasy. Zamiast tego rodzice powinni jak najszybciej porozmawiać z wychowawcą klasy, poinformować o sytuacji dziecka i uzgodnić z wychowawcą sposób postępowania. Za wszelką cenę należy również unikać rzekomo dobrych rad dla dziecka, takich jak: "Proszę być cicho". Przekazują one tylko dziecku po raz kolejny, że nie jest wystarczająco silne, a także fałszywie przekazują, że "walka" wystarczy, aby wyjść z sytuacji zastraszania.

Jak rodzice mogą wspierać swoje dziecko? Czego najbardziej teraz potrzebują?

.

W tej sytuacji dzieci potrzebują miejsca, w którym mogą się zrelaksować, gdzie zostaną wysłuchane, a ich potrzeby potraktowane poważnie. W tym czasie pomocne są na przykład zachęcające i rozpraszające wycieczki lub wspólne rodzinne zajęcia w domu. Dziecko powinno mieć możliwość wykorzystania swoich mocnych stron i dobrej zabawy. Ćwiczenia fizyczne - najlepiej na świeżym powietrzu - są idealne do rozładowania nagromadzonego stresu. Kontakty społeczne poza szkołą, które zwykle są nadal wolne od zastraszania, również są teraz dobre. A jeśli nękanie ma miejsce również cyfrowo za pośrednictwem mediów społecznościowych lub WhatsApp itp., ważne jest, aby świadomie poświęcić czas na oderwanie się od telefonu komórkowego, aby stworzyć czasy "wolne od nękania".

Jakie kroki według Pana są teraz konieczne?

Po zgłoszeniu incydentów wychowawcy klasy, niezbędne środki są planowane i wdrażane w szkole. Tylko tutaj można trwale zmienić dynamikę klasy. Istotą interwencji jest uświadomienie społeczności klasowej, że nie tylko jedna osoba jest odpowiedzialna za znęcanie się, ale że mogło się to zdarzyć tylko dlatego, że wiele innych dzieci nie przeciwstawiło się tym atakom i zamiast tego odwróciło wzrok lub nawet przyłączyło się do nich. Możliwe jest również, że potrzebny jest proces zadośćuczynienia, zanim dziecko będzie mogło wrócić na właściwe tory w klasie. Ważne jest, aby wszyscy zaangażowani dali temu procesowi szansę. Nierzadko zdarza się, że konflikt między dziećmi przenosi się na rodziców, którzy często nadal się kłócą, podczas gdy dzieci już dawno się dogadały.

Czy dzieci, które padły ofiarą masowego zastraszania, powinny wrócić do tej samej klasy?

Opuszczenie klasy po incydencie zastraszania nie jest dobrym rozwiązaniem dla żadnej ze stron. Dzieci, które odchodzą, mogą poczuć ulgę, ale opuszczenie klasy jest również równoznaczne z porażką lub nawet dalszym upokorzeniem. Sama klasa niczego się nie nauczyła i istnieje duże ryzyko, że będzie kontynuować ten schemat.
Najlepszym rozwiązaniem jest zatem, aby cała społeczność klasowa zrozumiała dynamikę grupy, która się pojawiła, ćwiczyła alternatywne zachowania na przyszłość i aby dane dziecko powróciło do społecznie wzmocnionej społeczności klasowej.

Gdzie rodzice mogą uzyskać wsparcie dla siebie i swojego dziecka?

Rodzice mogą szukać wsparcia podczas tego procesu w regionalnych szkolnych poradniach psychologicznych. Można je znaleźć w każdym powiecie i niezależnym mieście. Mogą tam uzyskać ogólne informacje na temat mobbingu oraz cenne wskazówki, jak radzić sobie w stresujących sytuacjach. Szkolna poradnia psychologiczna może być również punktem kontaktowym dla nauczycieli w celu zaplanowania niezbędnej interwencji i profilaktyki.