Niespełnione pragnienie posiadania dzieci

W 30 do 40 procentach par jeden z partnerów ma zaburzenia biologiczne. W 20 procentach przypadków oboje partnerzy są płodni tylko w ograniczonym stopniu. Przyczyny tego mogą być następujące:

• Najczęstszą przyczyną niepłodności u kobiet i mężczyzn jest zakażenie chlamydią, która jest przenoszona podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Bakterie te mogą prowadzić do niedrożności jajowodów u kobiet lub zapalenia najądrzy i gruczołu krokowego u mężczyzn.
• Problemy hormonalne, na przykład z powodu dysfunkcji tarczycy, mogą również powodować problemy z płodnością.
• Zaburzenia płodności u kobiet mogą być wywołane przez problemy organiczne lub zmiany i stany zapalne jajników i jajowodów.
• Zaburzenia płodności u mężczyzn wynikają głównie z niskiej jakości nasienia. Choroby, zanieczyszczenia, a nawet niezdrowy tryb życia mogą prowadzić do niewystarczającej produkcji nienaruszonych i ruchliwych plemników.

Jeśli można wykluczyć przyczyny medyczne, należy wziąć pod uwagę stres psychologiczny i emocjonalny. Dzieje się tak w 10 do 15 procent przypadków. Obawa o to, że nie uda się zajść w ciążę od razu, może działać jak wzmacniacz. Bezwarunkowe pragnienie posiadania dzieci może prowadzić do dysfunkcji seksualnych i mieć pośredni wpływ na płodność.

Wyczerpanie, stres lub niezdrowy tryb życia mogą również wpływać na płodność. Na przykład nikotyna utrudnia przepływ krwi do narządów rozrodczych, a alkohol może wywoływać zaburzenia organiczne. Kobiety z dużą niedowagą lub nadwagą mogą doświadczać zaburzeń cyklu. Poważna nadwaga u mężczyzn może prowadzić do ograniczeń w jakości nasienia. Ekstremalny wysiłek sportowy lub praca fizyczna również mają negatywny wpływ na równowagę hormonalną, a tym samym na zdolność do reprodukcji.

Jeśli zdecydują się Państwo na zabieg sztucznego zapłodnienia, do wyboru są różne metody. Wszystkie formy tak zwanego "wspomaganego rozrodu" są zazwyczaj poprzedzone leczeniem hormonalnym kobiety. Poniżej przedstawiamy Państwu metody sztucznego zapłodnienia.

Transfer nasienia (inseminacja)

Tę metodę stosuje się głównie wtedy, gdy partner ma zbyt mało lub niewystarczająco ruchliwych plemników. Wówczas plemniki są przenoszone bezpośrednio do macicy kobiety. Wskaźnik powodzenia wynosi około 5 do 10 procent na próbę. Po kilku próbach ciąża występuje w około 10 do 30 procent przypadków.

Zapłodnienie in vitro (IVF)

Po leczeniu hormonalnym, komórki jajowe są usuwane z jajnika kobiety. W probówce jaja są mieszane z plemnikami mężczyzny. Jeśli dojdzie do zapłodnienia, a zapłodnione komórki jajowe dalej się rozwijają, zarodek jest przenoszony do macicy. Ponieważ zarodek nie zawsze zagnieżdża się w macicy, często przenosi się od dwóch do trzech zarodków. Procedura ta prowadzi do ciąży mnogiej w około 20% przypadków zapłodnienia in vitro. Wskaźnik powodzenia wynosi około 25 do 30 procent, a wskaźnik żywych urodzeń około 15 do 20 procent.

Intracytosplasmic sperm injection (ICSI)

Metoda ICSI jest specjalną formą leczenia IVF. Stosuje się ją, gdy do zapłodnienia komórki jajowej nie dochodzi z powodu jakości nasienia podczas transferu plemników lub leczenia IVF. Po leczeniu hormonalnym od kobiety usuwa się komórki jajowe. Pojedynczy plemnik jest następnie wstrzykiwany bezpośrednio do komórki jajowej. Jeśli po zapłodnieniu nastąpi prawidłowy podział komórek, do macicy kobiety przenoszone są maksymalnie trzy zarodki.

TESE i MESA

Jeśli w płynie nasiennym mężczyzny nie ma plemników, stosuje się tak zwaną ekstrakcję nasienia z jąder (TESE) i mikrochirurgiczną aspirację nasienia z najądrzy (MESA). W niektórych przypadkach plemniki można pobrać bezpośrednio z jąder (TESE) lub najądrzy (MESA) za pomocą zabiegu chirurgicznego. Późniejsze sztuczne zapłodnienie przeprowadza się zgodnie z metodą ICSI.

Intratubalny transfer gamet (GIFT)

Ta procedura jest mieszaną formą transferu plemników (inseminacji) i zapłodnienia in vitro. W GIFT komórki jajowe są usuwane od kobiety podczas niewielkiej operacji. Są one łączone z przygotowanymi plemnikami partnera, a następnie wstrzykiwane przez cewnik do jednego lub obu jajowodów. Następnie dochodzi do naturalnego zapłodnienia. Zapłodniona komórka jajowa powinna migrować do macicy i tam się zagnieździć. Wskaźnik powodzenia wynosi około 20 procent. Ponieważ operacja w znieczuleniu ogólnym wiąże się z wyższym ryzykiem powikłań i istnieje zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej, wewnątrzjajowodowy transfer gamet nie jest już obecnie często praktykowany.

W odniesieniu do wszystkich metod leczenia obowiązuje następująca zasada: nie mogą one zagwarantować ciąży, ale mogą zwiększyć jej szanse.

W Niemczech medycyna reprodukcyjna jest regulowana przez ustawę o ochronie embrionów. Ponadto Federalne Stowarzyszenie Lekarzy i Wspólny Federalny Komitet Lekarzy i Kas Chorych wydały wytyczne dotyczące działań. W Niemczech przepisy są bardzo surowe. Zabronione są

• używanie obcych komórek jajowych,
• zastępcze macierzyństwo,
• klonowanie embrionów,
• selekcji płci plemników (z wyjątkiem przypadków poważnych chorób dziedzicznych sprzężonych z płcią),
• używanie nasienia pochodzącego od osób zmarłych.

Jeśli ciąża nie przebiega naturalnie, pierwszym krokiem jest szczegółowe badanie diagnostyczne w celu ustalenia możliwych przyczyn. Niezbędne badania medyczne są w pełni objęte zarówno ustawowym, jak i prywatnym ubezpieczeniem zdrowotnym.

JEŚLI SĄ PAŃSTWO PRAWNIE UBEZPIECZENI OD CHORÓB

Jeśli planowane jest późniejsze leczenie niepłodności, ustawowe ubezpieczenie zdrowotne pokryje koszty leczenia pod pewnymi warunkami.

Następujące warunki muszą być spełnione:

• Oboje partnerzy muszą mieć co najmniej 25 lat
.
• Kobieta nie może mieć więcej niż 39 lat
.
• Mężczyzna nie może mieć więcej niż 49 lat
.
• Niepłodność musi być zdiagnozowana medycznie.
.
• Perspektywa powodzenia leczenia niepłodności musi być potwierdzona.
• Do leczenia mogą zostać wykorzystane wyłącznie komórki jajowe i plemniki tej pary, a przed leczeniem musi zostać przeprowadzone poradnictwo medyczne lub psychospołeczne.

Jeśli te wymagania są spełnione, ustawowe ubezpieczenie zdrowotne przyzna dotacje na następujące zabiegi

• 8 inseminacji bez stymulacji hormonalnej kobiety
.
• 3 inseminacje ze stymulacją hormonalną kobiety
.
• 3 próby zapłodnienia in vitro (IVF)
.
• 3 próby wewnątrzcytoplazmatycznego wstrzyknięcia plemnika (ICSI) lub
.
• 2 próby wewnątrzjądrowego transferu gamet (GIFT)
.

Proszę pamiętać, że leczenie można rozpocząć dopiero po przedłożeniu i zatwierdzeniu planu leczenia i kosztów przez zakład ubezpieczeń zdrowotnych.

jeśli są Państwo ubezpieczeni prywatnie

Ponieważ prywatne ubezpieczenie zdrowotne jest zasadniczo umową indywidualną, zakres świadczeń może się różnić. W związku z tym proszę odpowiednio wcześnie wyjaśnić z firmą ubezpieczeniową możliwości pokrycia kosztów.

Kiedy upragniona ciąża się nie pojawia, wiele par jest początkowo pod presją. Poszukiwanie przyczyny i bolesne oczekiwanie na wyniki badań bardzo obciążają emocjonalnie związek. W wielu związkach pragnienie posiadania dzieci szybko staje się kwestią nadrzędną. Jeśli z biegiem czasu kilka metod leczenia niepłodności pozostaje nieskutecznych, kryzysy w związku są zaprogramowane. Jeśli napięcie emocjonalne staje się zbyt duże, może to nawet doprowadzić do rozpadu związku. Jednak wiele par twierdzi, że wspólne przejście przez kryzys wzmocniło ich partnerstwo.

To, co pomaga, to otwarta rozmowa o własnej sytuacji. Zbyt często ludzie milczą na ten temat, ponieważ wiąże się to z silnym poczuciem niższości. Oprócz rozmowy z rodziną lub przyjaciółmi, szczególnie pomocne może być profesjonalne doradztwo. W poradni może Pani porozmawiać z ekspertami w zaufaniu. Tutaj otwarcie omawia się możliwe przyczyny niepłodności, wyjaśnia środki i metody diagnostyczne oraz omawia szanse, ryzyko i koszty sztucznego zapłodnienia. Poradnictwo może w szczególności pomóc Państwu dobrze znieść ten wspólny czas. Otrzymają Państwo również sugestie dotyczące radzenia sobie z żałobą i rozwijania nowych perspektyw życiowych w przypadku niepowodzenia leczenia.