W 30 do 40 procentach par jeden z partnerów ma zaburzenia biologiczne. W 20 procentach przypadków oboje partnerzy są tylko częściowo płodni. Przyczyny tego mogą być następujące:

• Najczęstszą przyczyną niepłodności u kobiet i mężczyzn jest zakażenie chlamydią, która jest przenoszona podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Bakterie te mogą prowadzić do niedrożności jajowodów u kobiet lub zapalenia najądrzy i prostaty u mężczyzn.
• Problemy hormonalne, na przykład z powodu dysfunkcji tarczycy, mogą również powodować problemy z płodnością.
Problemy z płodnością u kobiet mogą być spowodowane problemami organicznymi lub zmianami i stanami zapalnymi jajników i jajowodów.Problemy z płodnością u mężczyzn wynikają głównie z niskiej jakości spermy. Choroby, szkodliwe substancje lub niezdrowy tryb życia mogą prowadzić do niewystarczającej produkcji nienaruszonych i ruchliwych plemników.

Jeśli można wykluczyć przyczyny medyczne, można rozważyć stres psychiczny i emocjonalny. Dzieje się tak w 10 do 15 procent przypadków. Zmartwienie, że nie uda się zajść w ciążę od razu, może działać jak wzmacniacz. Bezwarunkowe pragnienie posiadania dzieci może prowadzić do dysfunkcji seksualnych i mieć pośredni wpływ na płodność.

Wyczerpanie, stres lub niezdrowy tryb życia również mogą mieć wpływ na płodność. Na przykład nikotyna utrudnia przepływ krwi do narządów rozrodczych, podczas gdy alkohol może wywoływać zaburzenia organiczne. Zaburzenia cyklu mogą wystąpić u kobiet z poważną niedowagą lub nadwagą. Poważna otyłość u mężczyzn może prowadzić do obniżenia jakości nasienia. Ekstremalny wysiłek fizyczny lub praca fizyczna mogą również mieć negatywny wpływ na równowagę hormonalną, a tym samym na zdolność reprodukcyjną.

Jeśli zdecydują się Państwo na sztuczne zapłodnienie, do wyboru są różne metody. Wszystkie formy tak zwanego "wspomaganego rozrodu" są zwykle poprzedzone leczeniem hormonalnym kobiety. Poniżej przedstawiamy metody sztucznego zapłodnienia.

Transfer plemników (inseminacja)

Metoda ta jest stosowana głównie w przypadku, gdy partner ma zbyt mało lub niewystarczającą ilość ruchliwych plemników. Plemniki są następnie przenoszone bezpośrednio do macicy kobiety. Wskaźnik powodzenia wynosi około 5 do 10 procent na próbę. Po kilku próbach, ciąża występuje w około 10 do 30 procent przypadków.

Zapłodnienie in vitro (IVF)

Po leczeniu hormonalnym, komórki jajowe są pobierane z jajników kobiety. W probówce jaja są mieszane z plemnikami mężczyzny. Jeśli dojdzie do zapłodnienia, a zapłodnione komórki jajowe nadal się rozwijają, zarodek jest przenoszony do macicy. Ponieważ zarodek nie zawsze zagnieżdża się w macicy, często przenosi się od dwóch do trzech zarodków. Procedura ta prowadzi do ciąży mnogiej w około 20% przypadków zapłodnienia in vitro. Wskaźnik powodzenia wynosi około 25 do 30 procent, a wskaźnik żywych urodzeń od 15 do 20 procent.

Intracytosplasmic sperm injection (ICSI)

Metoda ICSI jest specjalną formą leczenia IVF. Stosuje się ją, jeśli komórka jajowa nie zostanie zapłodniona podczas transferu nasienia lub leczenia IVF ze względu na jakość nasienia. Jajeczka są pobierane od kobiety po leczeniu hormonalnym. Pojedynczy plemnik jest następnie wstrzykiwany bezpośrednio do komórki jajowej. Jeśli po zapłodnieniu nastąpi prawidłowy podział komórek, do macicy kobiety przenoszone są maksymalnie trzy zarodki.

TESE i MESA

Jeśli w płynie nasiennym mężczyzny nie ma plemników, stosuje się ekstrakcję nasienia z jąder (TESE) i mikrochirurgiczną aspirację nasienia z najądrzy (MESA). W niektórych przypadkach plemniki można pobrać bezpośrednio z jąder (TESE) lub najądrzy (MESA) za pomocą procedury chirurgicznej. Późniejsze sztuczne zapłodnienie przeprowadza się metodą ICSI.

Intratubalny transfer gamet (GIFT)

Procedura ta jest hybrydową formą transferu plemników (inseminacji) i zapłodnienia in vitro. W GIFT komórki jajowe są pobierane od kobiety podczas niewielkiej operacji. Są one łączone z przygotowanymi plemnikami partnera, a następnie wstrzykiwane przez cewnik do jednego lub obu jajowodów. Następnie dochodzi do naturalnego zapłodnienia. Zapłodniona komórka jajowa powinna migrować do macicy i tam się zagnieździć. Wskaźnik powodzenia wynosi około 20 procent. Ponieważ operacja w znieczuleniu ogólnym wiąże się z wyższym ryzykiem powikłań i istnieje zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej, wewnątrzjajowodowy transfer gamet nie jest już obecnie często praktykowany.

Do wszystkich metod leczenia odnosi się następująca zasada: nie mogą one zagwarantować ciąży, ale mogą zwiększyć jej szanse.

Medycyna reprodukcyjna w Niemczech jest regulowana przez ustawę o ochronie embrionów. Ponadto Niemieckie Stowarzyszenie Medyczne i Wspólny Federalny Komitet Lekarzy i Kas Chorych wydały wytyczne. Przepisy w Niemczech są bardzo surowe. Zabronione jest

• używanie obcych komórek jajowych,
• zastępcze macierzyństwo,
• klonowanie embrionów,
• selekcja płciowa plemników (z wyjątkiem poważnych chorób dziedzicznych sprzężonych z płcią),
• używanie plemników od osób zmarłych.

Jeśli ciąża nie rozwija się w sposób naturalny, pierwszym krokiem jest poddanie się szczegółowej diagnostyce w celu ustalenia możliwych przyczyn. Niezbędne badania medyczne są w pełni objęte zarówno ustawowym, jak i prywatnym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Jeśli są Państwo objęci ustawowym ubezpieczeniem zdrowotnym

Jeśli następnie planowane jest leczenie bezpłodności, ustawowe ubezpieczenie zdrowotne pokryje koszty leczenia pod pewnymi warunkami.

Następujące warunki muszą być spełnione:

• Oboje partnerzy muszą mieć co najmniej 25 lat.
• Kobieta nie może mieć więcej niż 39 lat.
• Mężczyzna nie może być starszy niż 49 lat.
• Niepłodność musi być zdiagnozowana medycznie.
• Szanse na powodzenie leczenia niepłodności muszą być potwierdzone.
• Tylko komórki jajowe i plemniki tej pary mogą być wykorzystane, a doradztwo medyczne lub psychospołeczne musi mieć miejsce przed leczeniem.

Jeśli te wymagania zostaną spełnione, ustawowy fundusz ubezpieczeń zdrowotnych przyzna dotacje na następujące zabiegi

• 8 inseminacji bez stymulacji hormonalnej kobiety
• 3 inseminacje ze stymulacją hormonalną kobiety
• 3 próby zapłodnienia in vitro (IVF).zapłodnienia in vitro (IVF)
• 3 próby wewnątrzcytoplazmatycznego wstrzyknięcia plemnika (ICSI) lub
• 2 próby wewnątrztubalnego transferu gamet (GIFT)

Proszę zauważyć, że leczenie można rozpocząć dopiero po przedłożeniu i zatwierdzeniu planu leczenia i kosztów przez zakład ubezpieczeń zdrowotnych.

JEŚLI POSIADA PAN/PANI UBEZPIECZENIE PRYWATNE

Ponieważ polisy prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego są zazwyczaj zawierane indywidualnie, zakres świadczeń może się różnić. W związku z tym powinni Państwo wyjaśnić opcje pokrycia kosztów ze swoim ubezpieczycielem na wczesnym etapie.

Kiedy upragniona ciąża się nie pojawia, wiele par jest początkowo pod presją. Poszukiwanie przyczyny i bolesne oczekiwanie na wyniki testów stanowią ogromne obciążenie emocjonalne dla związku. W wielu związkach pragnienie posiadania dzieci szybko staje się kwestią nadrzędną. Jeśli kilka metod leczenia niepłodności nie przynosi rezultatów, kryzysy w związku są nieuniknione. Jeśli napięcie emocjonalne stanie się zbyt duże, może to nawet doprowadzić do rozpadu związku. Jednak wiele par twierdzi, że wspólne przejście przez kryzys wzmocniło ich partnerstwo.

To, co pomaga, to otwarta rozmowa o własnej sytuacji. Zbyt często ludzie milczą na ten temat, ponieważ wiąże się to z silnym poczuciem niższości. Oprócz rozmowy z rodziną lub przyjaciółmi, szczególnie pomocne może być profesjonalne doradztwo. W poradni może Pani porozmawiać z ekspertami w zaufaniu. Tutaj otwarcie omawia się możliwe przyczyny niepłodności, wyjaśnia środki i metody diagnostyczne oraz omawia możliwości, ryzyko i koszty sztucznego zapłodnienia. Poradnictwo może w szczególności pomóc Państwu dobrze znieść ten wspólny czas. Otrzymają Państwo również sugestie dotyczące radzenia sobie z żałobą i rozwijania nowych perspektyw życiowych w przypadku niepowodzenia leczenia.