Dört günlük hafta

Gerçek olamayacak kadar iyi görünüyor: Aynı maaş için daha az çalışmak. İzlanda'da bu hayal 2.500 çalışan için gerçeğe dönüştü. Sonuç ne oldu?

Bir çalışma kapsamında, kamu sektöründen 2.500 İzlandalı çalışan 2015-2020 yılları arasında çalışma saatlerini 40 saatten 35 saate indirdi. Araştırma ekibi, yeni çalışanlar işe almadan azaltılan sürede işi tamamlayıp tamamlayamayacaklarını öğrenmek istedi.

Araştırmacılar tarafından yapılan analiz, çalışanların üretkenliğinin ve performansının en azından aynı kaldığını ve hatta çoğu için arttığını gösteriyor. Birçok Alman medya kuruluşu çalışmanın sonuçları hakkında haber yaptı. Biz de kutunun dışına çıkarak İzlanda'daki saha çalışmasına daha yakından bakıyoruz

Olumlu sonuç, birçok iş sürecinin yakından incelenmesi ve yeniden düzenlenmesinden kaynaklanmaktadır: belirli görevler incelenmiş ve gerekirse değiştirilmiş veya yeniden düzenlenmiştir. Sonuç olarak, katılımcı çalışanlar toplantıları kısaltmış veya e-postalarla değiştirmiş, çalışma rutinlerini optimize etmiş ve hatta bazen iptal etmişlerdir. Basit bir örnek: Ebeveynler çocuklarını öğleden sonra kreşten kademeli olarak alıyorsa, bu süre zarfında daha az çocuk olduğu için artık tam personel görevlendirmenize gerek kalmaz. Bu da kreş öğretmenlerinin artık bu süre zarfında tam kadro çalışmasına gerek olmadığı anlamına gelir.

Denemeye katılan çalışanlar oybirliğiyle stres seviyelerinin azaldığını ve sağlıklarının iyileştiğini bildirdi. Örneğin, boş zamanlarını hobileri veya gönüllü çalışmaları için kullanıyorlardı, ancak her şeyden önce iş ve aile hayatını uzlaştırmak daha kolay hale gelmişti. Bu hiç de şaşırtıcı değil: her iki ebeveynin de daha fazla zamanı varsa, çocuk bakımını daha iyi ve daha adil bir şekilde dağıtabilirler ve bu da düzenli olarak günlük aile yaşamında bir azalmaya yol açar. Bu durum, orta ve uzun vadede şirketler için de faydalı olmaktadır.

Ekonomi uzmanları arasında dört günlük haftanın daha karmaşık ekonomilerde de işe yarayıp yaramayacağı konusunda tartışmalar var. Bazıları iş yoğunluğunun bireysel çalışanlar üzerinde çok fazla baskı yaratabileceğinden korkuyor. Diğerleri ise iş hacminin gerçekten daha az çalışma saatiyle yönetilip yönetilemeyeceğinden şüphe duyuyor. Almanya'da şu anda bazı şirketler eşit ücretle daha kısa çalışma saatlerini deniyor.

Her halükarda, İzlanda saha deneyi bir şeyi göstermiştir: Daha fazla çalışma saati otomatik olarak daha yüksek verimlilik anlamına gelmiyor. Aksine, iyi bir iş-yaşam dengesine bağlıdır.

İzlanda'daki deney, İzlandalıların yüzde 86'sının artık haftada 35 ila 36 saat çalışma yasal hakkına sahip olmasına yol açtı. Daha önce ortalama çalışma süresi 44 saatti.