Kompatybilność w każdej sytuacji

Jak pogodzić opiekę nad dziećmi z karierą zawodową? Jest to pytanie, które natychmiast pojawia się w głowach wielu osób, gdy myślą o równowadze między życiem zawodowym a prywatnym. Jednak w zależności od etapu życia, rolę mogą odgrywać bardzo różne czynniki. Jedna osoba pracuje jako wolontariusz, inna ma czasochłonne hobby. Polityka HR zorientowana na fazę życia uwzględnia takie indywidualne potrzeby. Zapytaliśmy trzech pracowników, jak z tego korzystają, niezależnie od tego, czy mają dzieci lub krewnych wymagających opieki.

"Jako opiekunka pracuję na zmiany. We wtorki i czwartki pracuję również jako wolontariusz jako trener dziecięcej drużyny piłkarskiej. Bardzo mi się to podoba. Ale oznacza to również, że w te dni nie mogę pracować późnym popołudniem. Na szczęście nasz pracodawca daje nam swobodę organizowania własnych harmonogramów jako zespół. Oznacza to, że mogę wyjaśnić moim kolegom, dlaczego nie mogę pracować na zmianie w tym czasie. Są bardzo wyrozumiali, gdy zastępuję ich gdzie indziej. To przynosi korzyści wszystkim".

Sarah Hubig, 28 lat, specjalista w domu opieki

"Moja praca jest dość wymagająca psychicznie. Weekend to często za mało czasu na relaks - zwłaszcza, że są też sprawy do załatwienia, takie jak zakupy, sprzątanie czy rozliczenia podatkowe. Dlatego na okres trzech miesięcy zmniejszyłem tygodniowy wymiar czasu pracy z 40 do 32 godzin. Na szczęście mój pracodawca jest bardzo elastyczny. Skrócenie czasu pracy do jednego dnia w tygodniu jest dla nas stosunkowo łatwe do wdrożenia. Musiałem tylko wypełnić formularz i omówić z pracodawcą, jakich zadań nie mogę wykonywać w tym czasie. Dodatkowy dzień wolny wykorzystuję na zakupy, cieszenie się ładną pogodą lub po prostu ponowne czytanie".

Thorsten Kowalski, 32 lata, konsultant ds. komunikacjir

"Często surfuję podczas wakacji. Najlepsze miejsca wymagają długich podróży. Nie mam też prawie żadnych możliwości trenowania w Niemczech. Oznacza to, że zawsze potrzebuję pewnej ilości czasu, aby ponownie zbudować swoją siłę. Prawdziwe postępy robię dopiero po trzech do czterech tygodni. Mój pracodawca zazwyczaj ogranicza długość urlopu do maksymalnie czterech tygodni. Niestety, to za mało dla mojego hobby. Ponieważ nie mam dzieci i dlatego biorę urlop tylko poza wakacjami szkolnymi - również na prośbę mojego pracodawcy - uzgodniliśmy, że mogę wziąć cały urlop roczny za jednym razem. Kolejną zaletą zarówno dla mnie, jak i dla mojego pracodawcy jest to, że mogę naprawdę wyłączyć się na dłuższym urlopie i wrócić do pracy z nową energią".

Carsten Schneider, 47 lat, kierownik projektu