Zgodność dla samotnych rodziców

W Nadrenii Północnej-Westfalii ponad 300 000 samotnych rodziców mieszka razem ze swoimi nieletnimi dziećmi. Oznacza to, że stanowią oni około 20 procent całkowitej liczby rodzin. Ponad dwie trzecie rodziców samotnie wychowujących dzieci jest zatrudnionych i boryka się ze szczególnymi wyzwaniami. Wywiad z Nicolą Stroop, przewodniczącą Stowarzyszenia Samotnych Matek i Ojców w NRW (VAMV NRW e.V.).

Jakie czynniki determinują sytuację samotnych rodziców na rynku pracy?

Przeciętnie, samotni rodzice mają do dyspozycji znacznie mniej czasu i pieniędzy niż rodziny składające się z pary. Częściej pracują w niepewnych warunkach, a ich domy są mniejsze. Jednocześnie wielu samotnych rodziców chce pracować zarobkowo - wielu z nich nie otrzymuje alimentów od drugiego rodzica, zwykle ojca, lub otrzymuje je nieregularnie, ponieważ prawie 90% samotnych rodziców to matki. Zapewnienie utrzymania sobie i swoim dzieciom oraz umożliwienie im dobrego dorastania zależy w dużej mierze od pracy zarobkowej - a zatem od pogodzenia rodziny i kariery. Samotni rodzice pracują średnio 29 godzin tygodniowo, tj. w niepełnym wymiarze godzin zbliżonym do pełnego etatu i często w typowych dla kobiet zawodach. Wielu z nich jest wysoce zmotywowanych, ale jednocześnie zmaga się z uprzedzeniami, że są niewiarygodni i zbyt często nieobecni. Rodzice samotnie wychowujący dzieci często mają szczególnie trudny czas na rynku pracy, ponieważ pracodawcy i działy HR często mają zbyt wiele zastrzeżeń. W skrócie: W godzinach szczytu życia status "samotnego rodzica" tworzy dodatkowy czynnik stresu.

Co firmy mogą zrobić, aby wspierać swoich pracowników samotnie wychowujących dzieci?

Najważniejszą rzeczą dla pracowników samotnie wychowujących dzieci jest atmosfera pracy, która charakteryzuje się zrozumieniem. Samotni rodzice nie chcą "dodatkowych kiełbasek", ale mniej przewracania oczami, jeśli ich sytuacja sprawia, że są mniej elastyczni i szczególnie zależni od przyjaznych rodzinie warunków pracy. Mówiąc konkretnie, są to znane punkty, takie jak brak spotkań zespołu po godzinie 15:00, rozliczanie czasu pracy, pierwszeństwo w planowaniu wakacji - przy sześciu tygodniach urlopu rocznego, dwanaście tygodni wakacji szkolnych musi być jakoś wypełnione - lub uwzględnienie obowiązków rodzinnych przy planowaniu zmian. To, jak pracownicy samotnie wychowujący dzieci radzą sobie z warunkami pracy, jest jak kamień milowy: jeśli im to odpowiada, będzie to również odpowiadać wszystkim innym pracownikom, którzy opiekują się dziećmi.

Co według Pana jest szczególnie ważne?

Jak to często bywa, szczególnie ważna jest otwarta komunikacja. Firmy powinny proaktywnie oferować to, co działa, a co nie, co można zrobić razem, tak aby odpowiadało to obu stronom. Samotni rodzice potrzebują zrozumienia dla swojej sytuacji bez konieczności ciągłego tłumaczenia się. Dlatego tak ważne są jasno komunikowane umowy. Wszystko to prowadzi do atmosfery pracy, która jest przyjazna rodzinie. I to się liczy.

Jakiej rady chciałby Pan udzielić firmom?

Pomimo wszystkich wyzwań, firmy nie powinny tracić z oczu faktu, że okoliczności znów się zmieniają: Etap opieki nad młodszymi dziećmi dobiega końca, a dzieci są zwykle pod dobrą opieką w żłobkach i szkołach podstawowych - pomijając czasy pandemii koronawirusa. W czasach niedoboru wykwalifikowanej siły roboczej zdecydowanie warto wspierać samotnych rodziców w tej szczególnie stresującej fazie i zatrzymać ich w firmie.

Tekst zaktualizowany w 2023 r.