Birçok araştırma yalnızlığın çocuklar ve gençler arasında önemli ölçüde arttığını gösteriyor. Bonn'daki Protestan Eğitim, Gençlik, Ortaklık ve Yaşam Sorunları Danışmanlık Merkezi'nin başkanı terapist Christiane Wellnitz de bunu doğruluyor. Kendisiyle yalnızlıkla başa çıkma deneyimleri hakkında konuşma fırsatı bulduk.

Familienportal.NRW: Sizin deneyiminiz nedir: Danışma merkezinizde yalnızlık eğilimi nedir?

Hem gençlerden hem de ebeveynlerden gelen danışmanlık taleplerinde önemli bir artış görüyoruz. Tavsiye isteyenlerin giderek gençleştiği dikkat çekiyor. 11 ve 12 yaşındaki çocuklar bile yardım istiyor. Tavsiye arayan erkeklerin oranı da arttı, oysa daha önce tavsiyelerimizi arayanlar çoğunlukla kızlar ve genç kadınlardı.

İnsanlar danışma merkezine hangi endişe ve kaygılarla başvuruyor?

Ebeveynler çocuklarının giderek içine kapandığını, sosyal ilişkilerden kaçındığını veya kaygı duyduğunu bildiriyor. Bazıları düşük okul notları veya çocuklarının okula gitmeyi reddetmesi nedeniyle endişeleniyor. Depresyon, intihar düşünceleri veya kendine zarar verme davranışları olan gençlerin sayısı da artmaktadır. Öğrenciler bize derslerinin baskısıyla başa çıkamadıkları veya kendileri için bir gelecek göremedikleri için geliyorlar. Yaşlı insanlar genellikle anlam sorunları yaşıyor çünkü çok az güvenilir ilişkileri var ve endişeleri ve sorunları hakkında konuşabilecekleri kimse yok. Yalnızlık hissi genellikle ilk tartışmalarda ön planda değildir - daha ziyade etkilenenleri bize getiren sonuçlardır. Ve anlıyoruz ki, koronavirüsün artçı etkileri genellikle yeni yeni ortaya çıkıyor.

Koronavirüs pandemisinin gençler üzerinde nasıl bir etkisi var?

Pandemi, gençleri gelişimlerinin biçimlendirici bir aşamasında vurdu. Ergenlik döneminin ortasında olanlar akranlarıyla çok az temas kurdu, bir şeyler deneyemedi veya yaşlarına uygun deneyimler yaşayamadı. Eğitimlerine yeni başlayanlar zamanlarının çoğunu evde dizüstü bilgisayarlarının başında geçirdiler: ders yok, diğer öğrencilerle diyalog yok, dış dünyayla çok az temas var. Ve kaçırılan bu deneyimler basitçe telafi edilemez. Gelişimin bir parçası eksik. Birçoğu başkalarına erişimini kaybetti ve şimdi sosyal durumlarda güvensizlikle mücadele ediyor.

Ebeveynler çocuklarının yalnız hissettiğini nasıl anlayabilir?

Belirtiler elbette bireyseldir ve yaşa göre de değişir. Örneğin küçük çocuklar arkadaş edinmekte zorlanır, içine kapanır veya üzgün görünür. Çocuklar ve ergenler genellikle baş ağrısı veya mide ağrısı gibi fiziksel şikayetlerden yakınırlar. İçine kapanma, ani saldırganlık veya hobilerden vazgeçme ergenlik döneminde ortaya çıkar, ancak aynı zamanda uyarı işaretleri de olabilir. Ancak ergenlik döneminde bunların "normal" gelişim evreleri mi yoksa ciddi sorunlar mı olduğunu ayırt etmek daha zordur.

Davranış değişiklikleri gözlemlediğinizde ebeveynlere ne tavsiye edersiniz?

Ebeveynlerin dikkatli olması ve gözlemlerini açıkça dile getirmesi önemlidir: "İyi gitmediğini görüyorum, bu beni endişelendiriyor". Mesele hemen tavsiye vermek değil, sinyal vermektir: "Anlıyorum, bana sorunlarından bahset. Bana istediğin zaman gelebilirsin, senin için buradayım." Ebeveynler ayrıca kendilerine pandemi sırasında aile durumunun nasıl olduğunu sormalı ve bu her zaman kolay olmasa da dürüstçe düşünmelidir. Bunun farkına varırsanız, çocuğunuzla birlikte geleceğe bakabilirsiniz.

Ebeveynler hangi noktada profesyonel yardım almalıdır?

Ebeveynler endişelenmeye başlar başlamaz tavsiye almak mantıklıdır. İlk adım diğer ebeveynlerle konuşmak olabilir. Benim tavsiyem: "Sizi rahatsız eden şeyler hakkında konuşmaya cesaret edin." Ebeveynler genellikle diğer ailelerin de benzer zorluklar yaşadığını ve kimsenin sorunla baş başa olmadığını fark eder.

Bir başka yol da profesyonel tavsiye almaktır. Bu her zaman iyi bir fikirdir! Bazen tek bir görüşme yeterli olur, bazen de daha uzun süreli danışmanlık gerekir. Danışmanlık hizmetimiz ücretsiz, hızlı erişilebilir ve anonim olabilir. Çocuklar ve gençler destek almaya devam etmek isteyip istemediklerine kendileri karar verirler. Ebeveynler istemedikleri takdirde bu sürece dahil olmak zorunda değildir.

Danışmanlık isteyen gençler veya ebeveynler danışma merkezinize başvurduğunda: Danışmanlık seansı nasıl gerçekleşir?

Ebeveynler veya gençler telefon veya e-posta yoluyla kayıt yaptırabilir ve dört hafta içinde randevu alabilirler - bu, örneğin bekleme sürelerinin altı aya kadar çıkabildiği psikoterapiye göre büyük bir avantajdır. Ebeveynler çocuklarını ilk randevuya katılmaları için teşvik edebilir ve sonrasında çocuk nasıl devam edeceğine kendisi karar verir. Danışmanlık gizlidir ve eğer istenirse ebeveynlerden bağımsızdır. Önceden kararlaştırılmamış hiçbir şeyi ebeveynlere aktarmıyoruz. Ve bir kişi danışmanlığı bıraksa bile, şunu açıkça belirtiyoruz: "İstediğiniz zaman geri gelebilirsiniz. Daha sonraki bir tarihte bile."

Danışmanlık ne kadar süre içinde gerçekleşir?

Danışmanlık süresi bireysel duruma bağlıdır. Güvene dayalı bir ilişki kurmak zaman alır. Bu yüzden tutarlılığa önem veriyoruz. Gencin bizimle emin ellerde olduğunu hissedersek, daha uzun bir danışmanlık süresi boyunca bizimle kalabilir. Gerekirse, onları bir kliniğe veya gündüz kliniğine de yönlendirebiliriz. Daha sonra, bir yer açılana kadar bekleme süresini köprülemek için danışmanlığımızı kullanırız.

Ebeveynler çocuklarını yalnızlıktan korumak için onları nasıl güçlendirebilir?

Yalnız veya tek başına hissetmenin temelde olumsuz bir şey olmadığını, değerli bir deneyim olabileceğini ve yaratıcı çözümlere yol açabileceğini unutmamak önemlidir. Ebeveynler çocuklarını her şeyden kurtaramaz ve koruyamaz, ancak dikkatli olabilir, değişiklikleri sorgulayabilir ve konuşmaya istekli olduklarının sinyalini verebilirler. Mesaj şu olmalıdır: "İyi gitmediğinde arkandayım." Ebeveyn ve çocuk arasında güvenilir bir bağlantı çok önemlidir. Mesele bir şeyi engellemek ya da çözmek zorunda olmak değil, diyalog halinde kalmaktır.

Etkilenen insanlar genellikle utandıkları veya rahatsız oldukları için yalnızlıklarından bahsetmezler. Yalnızlık konusunda farkındalık yaratmak için önleme çalışmalarına nasıl dahil oluyorsunuz?

Uzmanlarımız ebeveynlere ve çocuklara aktif olarak yaklaşmaktadır: kreşlerde ebeveyn akşamları, aile merkezlerinde danışmanlık seansları ve okul ziyaretleri yoluyla. Bu düşük eşikli hizmetler birçok aileye erken bir aşamada ulaşmakta ve sorunların erken bir aşamada azaltılmasına yardımcı olmaktadır.

Gelecek için ne istiyorsunuz?

Yardımcı önleyici hizmetlerimiz erken bir aşamada başlar, aileleri dengeler ve ciddi sorunları önlemeye yardımcı olur. Sorun ne olursa olsun - çift çatışmaları, ebeveynlik sorunları veya gelişimsel krizler - danışmanlık hizmetlerimizle büyük ölçüde yardımcı olabiliriz. Bu nedenle hizmetlerimizin bu düzeyde sürdürülebileceğini umuyorum."

Ebeveynlere son olarak ne tavsiye etmek istersiniz?

"Konuşmak yardımcı olur: Deneyimleri çocuklardan uzaklaştırmak için değil, iletişimde kalmak için."

Bayan Wellnitz, röportaj için çok teşekkür ederim!

(Röportaj 2025 yılında gerçekleştirilmiştir)

.